"Θαλασσινές" δημιουργίες με αφορμή το ποίημα "Θαλασσινά τραγούδια" του Γ. Δροσίνη

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ (1859-1911)

Το ποίημα "Θαλασσινά τραγούδια" του Γεώργιου Δροσίνη ήταν η αφορμή να εμπνευστούν οι μαθητές του α2 του Μουσικού Σχολείου Βέροιας και να δημιουργήσουν εικαστικά έργα με διάφορες τεχνικές.

Γλυκά φυσά ο μπάτης,
η θάλασσα δροσίζεται,
στα γαλανά νερά της
ο ήλιος καθρεφτίζεται·
και λες πως παίζουν μ’ έρωτα
πετώντας δίχως έννοια
ψαράκια χρυσοφτέρωτα
σε κύματ’ ασημένια.

Στου καραβιού το πλάι
ένα τρελό δελφίνι
γοργόφτερο πετάει
και πίσω μάς αφήνει.
και σαν να καμαρώνεται
της θάλασσας το άτι
με τους αφρούς του ζώνεται
και μας γυρνά την πλάτη.

Χιονοπλασμένοι γλάροι,
πόχουν φτερούγια ατίμητα
και για κανένα ψάρι
τα μάτια τους ακοίμητα,
στα ξάρτια τριγυρίζοντας
ακούραστοι πετούνε
ή με χαρά σφυρίζοντας
στο πέλαγος βουτούνε.

Και γύρω καραβάκια
στη θάλασσ’ αρμενίζουν
σαν άσπρα προβατάκια
που βόσκοντας γυρίζουν
με χαρωπά πηδήματα
στους κάμπους όλη μέρα,
κι έχουν βοσκή τα κύματα,
βοσκό τους τον αέρα.

Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 6, Δωδώνη

θαλασσογραφία: 1. ζωγραφικός πίνακας που παριστάνει θαλασσινό τοπίο ή που έχει θέμα με βασικό στοιχείο του τη θάλασσα: H λιμνοθάλασσα της Bενετίας είναι το θέμα πολλών γνωστών θαλασσογραφιών. 2. ο σχετικός κλάδος της ζωγραφικής.

Η θαλασσογραφία του Ραφαήλ

                                                  Η θαλασσογραφία της Κασσιανής

Η θαλασσογραφία της Ευαγγελίας

                                              Κι ένα καλλιγράφημα με αφορμή το ποίημα

Κι άλλα καλλιγραφήματα...

Το καλλιγράφημα της Αγγελικής

Το καλλιγράφημα της Κασσιανής

Καλλιγράφημα ή καλίγραμμα ή σχηματικό ποίημα ή συγκεκριμένο ποίημα είναι ένα είδος ποιήματος (που μπορεί να είναι μια φράση ή λέξη) στο οποίο η γραμματοσειρά, η καλλιγραφία ή γραφή είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν οπτική εικόνα. Το είδος αυτό ποίησης χαρακτηρίζεται με τον νεότερο όρο συγκεκριμένη ποίηση.^[1] Χαρακτηριστικά του είδους είναι η απουσία σημείων στίξης και η ελευθερία στη διάταξη των λέξεων. Η εικόνα αποδίδει το νόημα του ποιήματος. Το ενδιαφέρον είναι ότι η εικόνα μπορεί να αποδοθεί σε όλες τις γλώσσες με τον ίδιο τρόπο.

Το σχήμα του περιγραφόμενου ή υπονοούμενου αντικειμένου έδιναν στα ποιήματά τους ορισμένοι Έλληνες ποιητές τον 3ο αιώνα π.Χ.. Σχηματοποιημένες μορφές έδιναν αρκετοί ποιητές κατά την Αναγέννηση και τον 17ο αιώνα. Νεότερα χαρακτηριστικά δείγματα παρουσιάστηκαν από τον Στεφάν Μαλαρμέ το 1897 και τα Καλλιγράμματα του Γκιγιώμ Απολλιναίρ το 1918.

Η συγκεκριμένη ποίηση έγινε παγκόσμιο ρεύμα ξεκινώντας από τον Eugen Comringer το 1953. Στην Ελλάδα το είδος αυτό έκανε γνωστό ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης (Σεφεριάδης).

πηγή

Κι ας απολαύσουμε τους μελοποιημένους στίχους του Ν.Γ. Πεντζίκη από τη μαγευτική φωνή της Ελένης Τσαλιγοπούλου
Τη μελοποίηση έκανε ο Διονύσης Σαββόπουλος
Εδώ ακούστε το ποίημα του Ν.Γ. Πεντζίκη

...αλλά ας απολαύσουμε το τραγούδι "Θαλασσογραφία" και από τους μαθητές του Μουσικού Σχολείου Βέροιας από τη Συναυλία Συνόλων στην Αντωνιάδειο Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαϊου 2014.

διεύθυνση Ορχήστρας και Χορωδίας: Βιργινία Καραφούσια

φωνή: Τάσος Σιδηρόπουλος.

Η "Ανθισμένη Αμυγδαλιά" του Γ. Δροσίνη

Μια όμορφη ιστορία για το ποίημα του Γ. Δροσίνη  "Ανθισμένη Αμυγδαλιά" που  μελοποιήθηκε από τον Γεώργιο Κωστή, ένα ράπτη απ’ το Άργος, κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης του 1885.... Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης του Δροσίνη, για να γραφτεί το γνωστό ποίημα;

Δείτε εδώ και εδώ στις πηγές